Σάν Μωρό

Η Δευτέρα μου σαν εκκρεμές.

Το πολύ και το λίγο σαν η μέσα μου ταλάντωση. Η χαρά του κι η κούρασή του.

Το παρόν κι όλα όσα δεν θα κατορθώσουν να χωρέσουν μέσα του.

Οι δουλειές και τά βιβλία με το ανοιχτό στόμα τους να χάσκει.

Ξανά οι μπήτ έξω από την πόρτα μου αυτή τη φορά λόγω θανάτου . Και λοιπόν;

Ανάμεσα ύπνου και ξύπνιου η μισοσυνειδητή μου Δευτέρα θέλει να σφυρίζει

αδιάκοπα:

Love is... Jean Moreu