6/27/2011

Denise Levertov

(October 24, 1923 – December 20, 1997)

British-born American poet.


Οι μουγγοί

(μετάφραση : Αθανασία Δανελάτου)


Κείνα τα μουγκρητά που οι άντρες συνηθίζουν

γυναίκα σαν διαβαίνει από το δρόμο

η τα υπόγεια σκαλοπάτια του μετρό


για να της πουν πως είναι θηλυκό

κι η σάρκα τους το ξέρει,


μη κάποια μελωδία τάχα να ‘ναι,

ένα τραγούδι άσχημο πολύ, από πουλί

τραγουδισμένο με το γλωσσίδι του σχισμένο


και που για μουσική περνιέται;


Η μήπως αγκομαχητό πνιχτό

κωφάλαλων που παγιδεύτηκαν σέ κτίσμα

που αργογεμίζει με καπνό;


Μπορεί και να ‘ναι και τα δυό.


Τέτοιοι συνήθως άντρες

μοιάζει στο βογγητό την ικανότητά τους να εξαντλούν,

κι όμως, στην ίδια ενάντια, η γυναίκα ,


σαν δώρο το μετρά :

αν ήταν άχαρη εντελώς

στα σιωπηλά θα προσπερνούσαν :


άρα δεν είν’ για να της πουν

πως μια ζεστή είναι τρύπα μόνο. Ένας αχός


είναι σε γλώσσα του καημού, διόλο

πρωτόγονος, όχι μια γλώσσα βιβλική,

μια γλώσσα λαβωμένη, από γεράματα


βαθιά, ξεθωριασμένη. Θέλει

μ’ αηδία, το δώρο να πετάξει μακριά ,

μα δεν μπορεί,


στ’ αυτιά της κουδουνίζει σταθερά,

αλλάζει το ρυθμό στο βάδισμά της,

ξέφτια από αφίσες το αντηχούν


σ’ υπόγειες στοές,


τρέμει και τρίζει καθώς το τρένο μπαίνει.

Σφίγγει ο σφυγμός της

και ταχύτητα ανεβάζει,


η αμαξοστοιχία επιβραδύνει

προσαράζει μα το μυαλό της


συνεχίζει , μεταφράζει:

«Ζωή με την ζωή η ζωή κυλάει


δίχως την ποίηση,

χωρίς ευπρέπεια,

χωρίς αγάπη».