6/24/2007

(Κλέφτης χειρογράφων)

-Δεσποινίς, σάς παρακαλώ, μπορείτε νά γράψετε εσείς γιά μένα αυτό το κείμενο; Είναι δεμένο...τό χέρι μου, πρόσθεσε δείχνοντας με τά μάτια, θαρρώ πώς βλέπετε αδύνατο που είναι. Ορίστε τό χαρτί. Και στυλό βέβαια..

*

Τί γύρευες στό όνειρό μου, πρωί, με το δεξί σου χέρι γυψωμένο και τό κρυμμένο σου λάπ τοπ στήν τσάντα; Χαμογέλαγες, κρατώντας μου τό μπράτσο, στήν είσοδο του μετρό. Όχι τυχαία. Ευθεία πάνω μου τραβηξες εξ αρχής. Μου ζήτησες βοήθεια σάν νά ζητούσες ραντεβού απο τόν εαυτό σου. Αρσενικές πουτανιές! Καμώθηκα πώς δεν κατάλαβα ποιός ήσουν. Όπως και τις άλλες φορές . Όπως και στο Κρούμλοφ ή στην Τύνσκι. Δεν έβγαλα μιλιά μήπως με προδώσει η γλώσσα. Μονάχα χαμογέλασα κι έγυρα τά μάτια. Να μην με δείς πώς σ’ήξερα πού κλέφτης χειρογράφων ήσουν. Γιατί κι απ’ την γλώσσα ακόμα, το βλέμμα είναι που μας προδίδει καλύτερα. Αλλά κάτι τέτοια οι ψυχαναλυτές της δύσης ούτε που να τ’ακούν. Κι επιμένουν. Πώς καθρέφτης είναι ο τοίχος. Η, ο τοίχος καθρέφτης. Η κάτι τέτοιο τέλος πάντων.

*

Στ’ αλήθεια, θέλετε νά σας γράψω εγώ το επεισόδιο ή απλώς θά παίξω ; Μά τί σάς ήρθε και κατεβήκατε ως εδώ με αυτόν τόν επίδεσμο ; Θά χαμογελάτε όλη μέρα; Πολύ καλά λοιπον, γράφω γιά σας αυτο τό κείμενο: «εκείνο το πρωϊ τυλίχτηκε έναν ψεύτικο επίδεσμο και βγήκε να κλέψει χειρόγραφα στό μετρό... -Δεσποινίς, σάς παρακαλώ, είπε, μπορείτε νά γράψετε εσείς γιά μένα αυτό το κείμενο;..»

*

(Ο mr Idiom Matej Kren)

Σε όσους δεν παροικούν η οικούν την Ιερουσαλήμ , δεν είναι πολύ γνωστό πόσα πολλά καταφέρνει αυτός ο απίθανος τσέχος. Απο γλυπτική μέχρι μουσική, απο ζωγραφική μέχρι γραφιστική, απο κινηματογράφο μέχρι τέχνη του δρόμου.Το πιό σημαντικό όμως σ’ αυτά που κάνει, είναι ο τρόπος που κοιτάζει κι ο τρόπος που εκφράζει τήν συγχρονία! Ανάμεσα σε παρελθόν και παρόν, πραγματικότητα και φαντασία, μνήμη και λήθη, εσώτερο και εξώτερο, μέρος και όλο.

Αυτό στη φωτογραφία είναι τό Idiom , ένας πύργος, ή πολυπρισματικό πηγάδι , απο βιβλία και καθρέφτες που εγκατέστησε το 1998 στο χώλ τής εισόδου του δημαρχείου τής Πράγας και μιά ματιά μέσα του κυριολεκτικά σε μαγεύει.

Σ’ ένα τέτοιο πηγάδι γιά να ταξιδέψεις στον ατέρμονο χρόνο της σκέψης και τής τέχνης δεν χρειάζεται να ρίξεις κουβά η κέρμα . Αρκεί ένα βλέμμα μόνο. Ψηλά. Η χαμηλά. Η χαμηλά. Η ψηλά. Η χαμηλά. Η ψηλά. Η χαμηλά. Η ψηλά. Η χαμηλά. Η ψηλά. Η....

No comments: