9/07/2007

Οι μέρες του Σεπτέμβρη βουλιάζουν όλο και πιό βαθιά μέσα σε οθόνες. Με τυλίγει ένας παράφωνος αντίλαλος ...




FATIGUE
Έλα μικρό μου, σήμερα.
Την κούρασή σου απ’ το σβέρκο να κρατήσω.
Σε μιά μου μπούκλα ν' αποθέσεις, απαλά, μιας ηλικίας παιδικής
τον κάματο.
Εγώ που ν' αγαπώ δεν ξέρω, θα σε βαστάξω τόνους .
Σ’ αιωνιότητα μικρή. Σε στρογγυλή στιγμή δευτερολέπτων.
Μέλι στα καταφαγωμένα σωθικά, σύννεφου δέρμα στα γδαρμένα γόνατά σου.
Όπως καταύγαστο πρωϊνό στούς πολικους θά σου γελώ.
Ζυμάρι, στων χειλιών την κορυφογραμμή η αφή μου.
Κι όπως γλυκά θά σε φιλώ,
στου οισοφάγου το λαβύρινθο
θ’ αφήσω να κυλήσεις.
Αίμα να γίνεις και χυμός.
Μπιλίτσα μου!

6 comments:

IdentityCafe said...

Σορρυ, ελειπα, ετεροχρονισμενα.
Κι ομως.

Η προηγουμενη φοτο σου ειναι απο το The fountain , του Aronofsky...

Ημουν σιγουρος οταν την ειδα αλλα το εψαξα κι ολας :)

Anonymous said...

Ναιιί; (!) τήν πέτυχα σε μια σελ.με αναφορά στον Ταρκόφσκι και νόμισα πώς είναι απο τον "Καθρέφτη" η τo "solaris", και καθώς μου άρεσε και δεν το έψαξα καθόλου-καθόλου.
Το "The fountain" δεν τό έχω δεί, μηπως επι τη ευκαιρία να το βλεπα; Δηλαδή, αν δεν σου ρχόταν να ρωτήσεις κι εσένα....

IdentityCafe said...

Nαι, εκτος του οτι ειναι η σκηνη απο το σαουντρακ (των υπεροχων μογκβαι...) ειναι κι απο τις πιο χαρακτηριστικες εικονες του φαουνταιν...
Την βρηκα παρα πολυ καλη...εμενα με αγγιξε. gloomy βεβαια (αρονοφσκυ γαρ) αλλα τα ωραια πραγματα πονανε.

Olyf said...

Η φωτό είναι όντως απο την ταινία , έχεις δίκιο και τελικά συμπτωματικά αποδεικνύεται και καταλληλη για το κείμενο που συνοδευει.
Η μουσική τών Μογκβάι πραγματι εξαιρετική

Anonymous said...

Το Fstigue το υπέροχο ποίημα σε ποιόν ποιητή ανήκει;

Anonymous said...

είναι ιδιοκατασκεύασμα αν/μους, χαίρομαι που σου αρεσε:)