Τίποτα στον κόσμο

Τίποτα στον κόσμο
Δεν μού έδωσε τόση χαρά
Όσο οι παιδικές ονειροφαντασίες
Που βουίζουν στην μνήμη μου.

Και πάλι στ'αυτιά μου αντιλαλεί
Του κόσμου ο θόρυβος ,
μα εγώ ακούω μόνο,
Σαν θρόϊσμα απαλό, σάν βήμα ανάλαφρο,
Τη φωνή της σιωπής μου.

Άνοιξα και μπήκα στο γυάλινο σπίτι
Με μιά λευκή πεταλούδα στο χέρι,
Μιλώντας μιά γλώσσα ακατανόητη,
Ακατάληπτη και γιά μενα τόν ίδιο.

Πάνω στο χιόνι κάθεται τώρα η πεταλούδα,
Βασανίζει τη φτωχή μου μνήμη,
Και τα λόγια χάθηκαν, τίποτα δεν θυμάμαι ,
Mόνο ένας απόηχος μένει στ' άυτιά μου.

Αρσένι Ταρκόφσκι (απο τη συλλογή απο τά νιάτα στα γηρατειά)