3/17/2008

Θρασύβουλας

Σε μια παλιά καλή ελληνική ταινία ο Θανάσης Βέγγος ως καφετζής-φιλόσοφος, παραθέτοντας τα δικά του, στο τέλος της πρότασης προς επικύρωσή της και για του λόγου το αλάθητο, υπογράφει εναερίως με προφορική τζίφρα : «Θρασύβουλας» -η κάπως έτσι- υπογραμμίζοντας με τον τρόπο του σημειολογικά την uber alles δύναμη αλλά κι ευθύνη της προσωπικής άποψης.

Έχω βασανιστεί πολλές φορές με την ανάγνωση επώνυμων κι ανώνυμων κειμένων, που ξεκινούν με μια βαθυστόχαστη φράση ενός μεγάλου συγγραφέα η φιλοσόφου -το νόημα της οποίας κατά κανόνα αγνοούν -, για να αποκαλύψουν στη συνέχεια πίσω από την κουρτίνα του βαρύγδουπου το πρόσωπο του κενού. Μάλιστα δε όσο αρχαιότερος ο φιλόσοφος κι όσο μεγαλύτερη η άγνοια του έργου του, τόσο μεγαλύτερος κι ο κρότος.

Φυσικά η καθ’ αυτή αξία των συγγραφέων, φράσεις του έργου των οποίων γίνεται χρήση, δεν είναι δυνατόν ουτε να μειωθεί, αλλ’ ούτε όμως η επίκληση του ονόματος τους αρκεί -ως μαγικό ξόρκι- για να συγκροτήσει το ανερμάτιστο.

Ώστε να σκέφτομαι πώς η απλή, και καμία φορά και απλοϊκή άποψη, αποδεικνύεται ισχυρότερη και ουσιαστικότερη στην επάρκεια της αλήθειας της ως υπεύθυνη και μόνο ως προς τον εαυτό της , διότι θαρσείν ως προς τη βουλή και διακοσμείν μη ως προς τη δειλία.

Γι’ αυτό σας λέω αδέλφια καλό το ντεκόρ αλλά : «Θρασύβουλας uber alles» !

No comments: